Ostatnie wiadomości1
Tu się zapisz / Odp: Zapisy do watahy Zaćmienia
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Lily dnia Maj 03, 2013, 14:44:13 »Imię wilka:Kiedyś budziło strach. Teraz nic nie znaczy *Lily*
Wiek:Nic nie znaczy ale jeśli koniecznie trzeba *6 lat*
Pozycja proponowana:Umiejętność którą opanowała do perfekcji *Zwiadowca lub Łowca*
Płeć:Uznawana za słabszą ale co oni wiedzą *Wadera*
Charakter:Tutaj się zaczyna. Lily jest bezlitosna. Nie waha się przed zabiciem. Może nie podniesie kłów na przyjaciela ale nigdy nie bądź z nią pewien swego życia. Jeśli myślisz że wiesz co to odwaga to spójrz na nią. Z radością skacze w otchłań i rzuca się w gardziel wrogowi. Zwykle uciekają w panice. Ale czego można się spodziewać po tych marnych kmiotkach. Kocha walkę, wśród zapachu krwi i bólu czuje się najlepiej jednak nie lubi sprawiać zbędnego cierpienia niewinnym. A tak poza tym jest bardzo nieufna i niezależna. By w końcu zdobyć jej zaufanie długa droga. Jedynie najsilniejsi dotrwają do jej końca zdobywając wierną i dbającą przyjaciółkę. Takich osłoni własnym ciałem. Ale choćby i najbliższym nie zdradzi swych tajemnic. Jeśli chcesz być blisko musisz ją zaakceptować taką jaka jest.
Zainteresowania: Hmmm...Tak trudno jest to określić *Magia*
Ulubione zajęcia:Lubi robić wiele rzeczy *Poznawanie nowych zaklęć, samotność, lubi walkę.*
Moc:Zaklęcia
Historia:
Początek:
Patrząc na nią teraz powiecie że jest zimna i nieczuła. Tak to prawda lecz nie zawsze tak było. Gdy się urodziła nie wzbudziła żadnego zainteresowania. Ot zwykła czarna wilczyca. Nie szanowali jej bo po co?. Po co dbać o szczeniaka który jak na razie nie wykazuje żadnych magicznych zdolności, i do tego wygląda przeciętnie. Jej rodzeństwo żyło w dostatku bo miało magiczne zdolności i było ponoć śliczne. Najstarszy brat miał zdolność lewitacji. Gdy Lily jako najmłodsza jeszcze nie widziała on znęcał się nad nią lewitując w powietrze i wyciągając na zimny dwór przerażone szczenię. Młodsza siostra potrafiła sprawiać ból wzrokiem. Nie raz widziano Lily jak trzęsła się i skomlała obok wpatrującej się w nią siostry. Dorośli, ci ważni i nietykalni, nigdy nie pomogli. Co więcej mieli nadzieję że rodzeństwo wykończy małą Lily. Jednak tak się nie stało. Młoda wadera szukała pomoc u rodziców lecz jej nie uzyskała. Nauczyła się wreszcie unikać współbraci. Gdy dorosła postanowiła wynieść się z rodzinnej jaskini. I tak by się stało, odeszłaby bez żalu i smutku. Jednak jej przygotowania przyuważyła Nel- siostrzyczka.
Zatrzymała naszą waderę i zaczęła ją atakować. Lily wpadła w furię zabijając i siostrę i brata który przybył później. Gdy uspokoiła się nieco i zobaczyła ciała uciekła w rozpaczy która zniszczyła w niej wszystko niemal co dobre.
Samotność
Od swej ucieczki unikała kontaktów z wilkami. Bała się że znowu zrobi komuś krzywdę. Przesiadywała sama chudnąc i blednąc. Podczas jednej z takich chwil zdała sobie sprawę że tak dalej nie może być. To nie jej wina że zabiła. Gdyby nie dręczono nie miałaby powodów do nienawiści. Oczywiście żal pozostał lecz już nie powodował takiego bólu. Zaczęła się era samotności. Nadal unikała innych lecz już nie tak rozpaczliwie. Przestała chować się przed wszystkim. Gdy ktoś wchodził jej w drogę albo uciekał albo zostawał martwy. Nie ostał się nikt kto zdołał się jej sprzeciwić. Napadała inne watahy ale nigdy nie znęcała się nad słabszymi. Jakoś jej się wiodło. Bo dawała sobie radę. Nauczyła się rozpoznawać zamiary innych. Pewnego dnia gdy odpoczywała napotkała starego wilka o mądrym spojrzeniu. Nie przestraszył się jej. Zdziwiona tym spytała o imię. Odpowiedział. Postanowiła zostać u niego
Nowe życie
Aramis bo tak miał na imię stał się jej mistrzem i przewodnikiem po świecie. Wraz z nim odkryła swoje moce. Uczył ją zaklęć. Byli przyjaciółmi którzy działają jak jeden organizm. Straszy wilk zdołał zdobyć jej zaufanie swoją dobrocią i łagodnością. Był wyrozumiały i opiekuńczy. Dzięki niemu poznała smak bezpieczeństwa. Ich wspaniałej więzi nie zakłóciła ani jedna sprzeczka. Oboje byli milczący i wzajemne towarzystwo odpowiadało im. Poznawali się coraz lepiej. Lily doceniała swojego przewodnika. Ufała mu całkowicie. Zatraciła swą ostrość. Nie walczyła z napotkanymi stworzeniami. Wolała dawać im szansę odejścia. Sielanka jednak jak zawsze nie mogła trwać długo. Wilk nie był nieśmiertelny. Gdy odchodził przekazał wilczycy ostatni dar. Był to naszyjnik. Prosty z pięknym kamieniem szlachetnym.
Twój wybór polegał na:Wiatr przywodzi na myśl wolność a królestwem wichru jest niebo i powietrze.
Wiek:Nic nie znaczy ale jeśli koniecznie trzeba *6 lat*
Pozycja proponowana:Umiejętność którą opanowała do perfekcji *Zwiadowca lub Łowca*
Płeć:Uznawana za słabszą ale co oni wiedzą *Wadera*
Charakter:Tutaj się zaczyna. Lily jest bezlitosna. Nie waha się przed zabiciem. Może nie podniesie kłów na przyjaciela ale nigdy nie bądź z nią pewien swego życia. Jeśli myślisz że wiesz co to odwaga to spójrz na nią. Z radością skacze w otchłań i rzuca się w gardziel wrogowi. Zwykle uciekają w panice. Ale czego można się spodziewać po tych marnych kmiotkach. Kocha walkę, wśród zapachu krwi i bólu czuje się najlepiej jednak nie lubi sprawiać zbędnego cierpienia niewinnym. A tak poza tym jest bardzo nieufna i niezależna. By w końcu zdobyć jej zaufanie długa droga. Jedynie najsilniejsi dotrwają do jej końca zdobywając wierną i dbającą przyjaciółkę. Takich osłoni własnym ciałem. Ale choćby i najbliższym nie zdradzi swych tajemnic. Jeśli chcesz być blisko musisz ją zaakceptować taką jaka jest.
Zainteresowania: Hmmm...Tak trudno jest to określić *Magia*
Ulubione zajęcia:Lubi robić wiele rzeczy *Poznawanie nowych zaklęć, samotność, lubi walkę.*
Moc:Zaklęcia
Historia:
Początek:
Patrząc na nią teraz powiecie że jest zimna i nieczuła. Tak to prawda lecz nie zawsze tak było. Gdy się urodziła nie wzbudziła żadnego zainteresowania. Ot zwykła czarna wilczyca. Nie szanowali jej bo po co?. Po co dbać o szczeniaka który jak na razie nie wykazuje żadnych magicznych zdolności, i do tego wygląda przeciętnie. Jej rodzeństwo żyło w dostatku bo miało magiczne zdolności i było ponoć śliczne. Najstarszy brat miał zdolność lewitacji. Gdy Lily jako najmłodsza jeszcze nie widziała on znęcał się nad nią lewitując w powietrze i wyciągając na zimny dwór przerażone szczenię. Młodsza siostra potrafiła sprawiać ból wzrokiem. Nie raz widziano Lily jak trzęsła się i skomlała obok wpatrującej się w nią siostry. Dorośli, ci ważni i nietykalni, nigdy nie pomogli. Co więcej mieli nadzieję że rodzeństwo wykończy małą Lily. Jednak tak się nie stało. Młoda wadera szukała pomoc u rodziców lecz jej nie uzyskała. Nauczyła się wreszcie unikać współbraci. Gdy dorosła postanowiła wynieść się z rodzinnej jaskini. I tak by się stało, odeszłaby bez żalu i smutku. Jednak jej przygotowania przyuważyła Nel- siostrzyczka.
Zatrzymała naszą waderę i zaczęła ją atakować. Lily wpadła w furię zabijając i siostrę i brata który przybył później. Gdy uspokoiła się nieco i zobaczyła ciała uciekła w rozpaczy która zniszczyła w niej wszystko niemal co dobre.
Samotność
Od swej ucieczki unikała kontaktów z wilkami. Bała się że znowu zrobi komuś krzywdę. Przesiadywała sama chudnąc i blednąc. Podczas jednej z takich chwil zdała sobie sprawę że tak dalej nie może być. To nie jej wina że zabiła. Gdyby nie dręczono nie miałaby powodów do nienawiści. Oczywiście żal pozostał lecz już nie powodował takiego bólu. Zaczęła się era samotności. Nadal unikała innych lecz już nie tak rozpaczliwie. Przestała chować się przed wszystkim. Gdy ktoś wchodził jej w drogę albo uciekał albo zostawał martwy. Nie ostał się nikt kto zdołał się jej sprzeciwić. Napadała inne watahy ale nigdy nie znęcała się nad słabszymi. Jakoś jej się wiodło. Bo dawała sobie radę. Nauczyła się rozpoznawać zamiary innych. Pewnego dnia gdy odpoczywała napotkała starego wilka o mądrym spojrzeniu. Nie przestraszył się jej. Zdziwiona tym spytała o imię. Odpowiedział. Postanowiła zostać u niego
Nowe życie
Aramis bo tak miał na imię stał się jej mistrzem i przewodnikiem po świecie. Wraz z nim odkryła swoje moce. Uczył ją zaklęć. Byli przyjaciółmi którzy działają jak jeden organizm. Straszy wilk zdołał zdobyć jej zaufanie swoją dobrocią i łagodnością. Był wyrozumiały i opiekuńczy. Dzięki niemu poznała smak bezpieczeństwa. Ich wspaniałej więzi nie zakłóciła ani jedna sprzeczka. Oboje byli milczący i wzajemne towarzystwo odpowiadało im. Poznawali się coraz lepiej. Lily doceniała swojego przewodnika. Ufała mu całkowicie. Zatraciła swą ostrość. Nie walczyła z napotkanymi stworzeniami. Wolała dawać im szansę odejścia. Sielanka jednak jak zawsze nie mogła trwać długo. Wilk nie był nieśmiertelny. Gdy odchodził przekazał wilczycy ostatni dar. Był to naszyjnik. Prosty z pięknym kamieniem szlachetnym.
Twój wybór polegał na:Wiatr przywodzi na myśl wolność a królestwem wichru jest niebo i powietrze.
